Ο πόνος ο οποίος εντοπίζεται μόνο στον αυχένα χωρίς επέκταση στα άκρα, είναι μια απλή Αυχεναλγία.
Το Αυχενικό Σύνδρομο επηρεάζει το 10% του πληθυσμού κάθε χρόνο, με πλειονότητα τις γυναίκες. Πρακτικά βέβαια, δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην έχει αισθανθεί πόνο στον αυχένα του τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Πώς εμφανίζεται το Αυχενικό Σύνδρομο;
Το Αυχενικό Σύνδρομο χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσκαμψία στον αυχένα.
Ο ασθενής αναφέρει το χαρακτηριστικό «πιάσιμο» με μειωμένες τις κινήσεις
της κεφαλής. Στη συνέχεια, ο πόνος επεκτείνεται στον ένα ή και στους δύο ώμους με αίσθημα καψίματος ή και μουδιάσματος. Όταν ο πόνος επεκτείνεται στους ώμους και στα χέρια, μιλάμε για ερεθισμό των αυχενικών ριζών, δηλαδή, των ριζών των νεύρων που φεύγουν από τον αυχένα και κατανέμονται στο χέρι.
Σε μερικούς ασθενείς ο πόνος επεκτείνεται και στο πίσω μέρος της κεφαλής μέχρι τη βάση του κρανίου, καθώς και μέχρι το μέτωπο και το μάτι (αυχενική ημικρανία-κεφαλαλγία). Χαρακτηριστικό επίσης του Αυχενικού Συνδρόμου είναι οι περιοδικές κρίσεις αυχενικού ιλίγγου που εμφανίζουν ορισμένοι ασθενείς. Παρουσιάζουν ζάλη, αστάθεια και βαρύ κεφάλι.
Πού οφείλεται το Αυχενικό Σύνδρομο;
- Απλή μυϊκή θλάση (μυϊκός σπασμός) λόγω κακής στάσης, άρσης βάρους, έκθεση του αυχένα σε ψυχρό αέρα ή και απότομη κίνηση του αυχένα
- Εκφυλιστική σπονδυλοαρθροπάθεια
- Δισκοκήλες
- Σπονδυλική στένωση
- Αυχενική σπονδύλωση
- Τραυματισμός αυχένα «δίκην μαστιγίου» (whiplash injury).
Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα αίτια όπως φλεγμονώδη (ρευματοειδής αρθρίτιδα), λοιμώδη και νεοπλασματικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν και παθήσεις εκτός αυχένα που μπορούν να προκαλέσουν αυχεναλγία και να δημιουργήσουν σύγχυση. Τέτοιες παθήσεις είναι βλάβες του βραχιονίου πλέγματος, παθήσεις πνευμόνων, καρδιάς καθώς και παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος.
Πώς διαγιγνώσκεται το Αυχενικό Σύνδρομο;
Στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών η διάγνωση του Αυχενικού Συνδρόμου επιτυγχάνεται με τη λήψη σωστού ιστορικού και με την κλινική εξέταση που περιλαμβάνει λεπτομερή νευρολογική εξέταση. Ακολουθούν, ακτινολογικός έλεγχος με απλές ακτινογραφίες, αξονική ή μαγνητική τομογραφία όπου αυτές ενδείκνυται και τέλος ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος (ηλεκτρομυογράφημα).
Πώς θεραπεύεται το Αυχενικό Σύνδρομο;
Τοποθέτηση θερμών επιθεμάτων που προκαλούν λύση του υπάρχοντος μυϊκού σπασμού.
Απλά παυσίπονα παρακεταμόλης έως 1gr μέχρι 4 φορές ημερησίως.
Τα αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα θα πρέπει να δίνονται κατόπιν συνταγής ιατρού και αφού έχει προηγηθεί κλινική εξέταση του ασθενούς.
Οι αντιφλεγμονώδεις αλοιφές προσφέρουν μικρή ανακούφιση από τον πόνο, αλλά όχι αποτελεσματική.
Η χρήση του μαλακού κολάρου θα πρέπει να αποφεύγεται, γιατί η συνεχής χρήση του προκαλεί ατροφία των μυών που στηρίζουν τον αυχένα μας και συνεπώς φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί, κατόπιν ιατρικής συμβουλής, σε περιπτώσεις έντονου μυϊκού σπασμού για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Το πιο σημαντικό στη θεραπεία του Αυχενικού Συνδρόμου είναι η διατήρηση ενός ικανοποιητικού εύρους κινήσεων του αυχένα, το οποίο επιτυγχάνεται με έναν αριθμό ασκήσεων. Οι ασκήσεις αυτές είναι κινήσεις κάμψης, έκτασης και περιστροφικές κινήσεις.
Φυσικοθεραπεία, όπως ηλεκτροθεραπεία TENS, θεραπεία laser, έλξεις και κινησιομαλάξεις επιτρέπουν την ταχεία εξασθένηση των έντονων συμπτωμάτων του αυχενικού συνδρόμου.
Προλαμβάνεται το Αυχενικό Σύνδρομο;
- Βελτιώστε τη στάση σας στο γραφείο. Η πλάτη πρέπει να στηρίζεται επαρκώς. Η οθόνη του υπολογιστή πρέπει να είναι στο επίπεδο των ματιών σας.
- Στο γραφείο, και κυρίως αν δουλεύετε με υπολογιστή, τεντώστε τον αυχένα και κάνετε ασκήσεις χαλάρωσης κάθε ώρα.
- Εάν μιλάτε συνεχώς στο τηλέφωνο στο γραφείο, χρησιμοποιείτε headset(ακουστικά)
- Διασφαλίστε ότι έχετε ένα σταθερό στρώμα και ένα μαξιλάρι που στηρίζει επαρκώς τον αυχένα σας
- Ακολουθείστε τακτική άσκηση για ενδυνάμωση των μυών του αυχένα
- Αποφύγετε να σηκώνετε βάρη
- Κάνετε διατατικές ασκήσεις για τον αυχένα και τον ανώτερο κορμό
- Αποφύγετε το λούσιμο των μαλλιών πριν κοιμηθείτε
- Αποφύγετε τις εναλλαγές κρύου - ζέστης στον αυχένα, π.χ. κρύος αέρας σε ιδρωμένο αυχένα.